მთავარი გვერდი » ახალი ამბები » პოლიტიკა » 6 წელი არ მქონდა იმის შიში, მერაბიშვილის ცოლმა ხომ არ იმღერა სადმე და ხომ არ მიცემეს ბიჭები-თქო – ხათუნა ხოფერია ემოციური სიტყვა

Загрузка...

6 წელი არ მქონდა იმის შიში, მერაბიშვილის ცოლმა ხომ არ იმღერა სადმე და ხომ არ მიცემეს ბიჭები-თქო – ხათუნა ხოფერია ემოციური სიტყვა

პოლიტიკა, საინტერესო ბმულები, სხვადასხვა (ავტორი: Devi)

თარიღი: 17-11-2018, 20:21,

საზოგადოებრივი მოძრაობა “მე ვიცავ თავისუფლებას” გუშინ ბათუმში მოსახლეობას შეხვდა. ხათუნა ხოფერია მოძრაობის წევრებთან ერთად ერთად ბათუმელებს შეხვდა და შეკრებილ საზოგადოებას ემოციური სიტყვით მიმართა.

„მოგესალმებით ბათუმელებო. მოგესალმებით გაბრაზებულო ბათუმელებო, მოგესალმებით გულნატკენო ბთუმელებო. მოგესალმებით თავისუფლების მოყვარულო ბათუმელებო.

იცით როგორი თავისუფლების მოყვარულ ბათუმს მივესალმები? მეოცე საუკუნის დასაწყისში რუსეთის იმპერიიდან თავისუფლების მოყვარული მწერლები, პოეტები ბათუმში ჩამოდიოდნენ, აი აქ, ზღვის ნაპირზე დგებოდნენ და ზღვას უყურებდნენ, იმიტომ რომ იმ ზღვით თავისუფალი ევროპა ეგულებოდათ. ახლა რა დაგვემართა… ვარშალომიძე დგას ზღვასთან და მიშა სააკაშვილს ელოდება. მე ესეთ ბათუმს არ მივესალმები.

იცით, 2 დღე ვიფიქრე რა უნდა მეთქვა თქვენთვის, გადავეჩვიე სიტყვით გამოსვლას, მივხვდი რომ 6 წლიანმა სიმშვიდემ, მიტინგის ენა დამავიწყა. 6 წელი სიმშვიდეში ვიცხოვრეთ. ღამე აღარ მეღვიძებოდა იცით? ღამე არ მეღვიძებოდა და არ ვურეკავდი ჩემს შვილებს, ჩემს ბიჭებს სახლში იყვნენ თუ არა. არ მქონდა იმის შიში, რომ ვაიმე მერაბიშვილის ცოლმა ხომ არ იმღერა სადმე და ხომ არ მიცემეს ბიჭები თქო. ვაიმე, ბაჩო ახალაიამ რესტორნიდან ხომ არ გამოყარა თქო. ძალიან ბევრი შიშები მქონდა ხალხნო.

განსაკუთრებით 26 მაისის მერე მქონდა შიში, როდესაც ჩემი თავგატეხილი უმცროსი ბიჭი, მეორე დაკარგული იყო 2 დღე-ღამე ვეძებდი, თავგატეხილი ბიჭი დამყავდა, ყველა საავადმყოფოში მივიყვანე, ყველგან სპეცრაზმი იყო. ვერსად შემყავდა, სისხლისგან იცლებოდა, მერე ჩემმა მეგობარმა მიშველა, ბავშვთა საავადმყოფოში მესამე სართულზე ჩუმად შევედით და იქ გაუკეთეს ოპერაცია. აი ეს შიში მქონდა დავიწყებული ეს ექვსი წელი. ექვსი წელი მეუბნებოდნენ, ნუ იყურები წარსულში, გამოიხედე მომავალში. ვეგუებოდი, ამ მოთხოვნას ვეგუებოდი, კოჰაბიტაციასაც ვეგუებოდი, მაგრამ ვიყურებოდი მომავალში და იქ ისევ ბოკერიას ვხედავდი, იქ ისევ სააკაშვილს ვხედავდი, იქ ისევ იმ ხალხს ვხედავდი ვინც უნდა დამევიწყებია. და იცით? არის ესეთი გამოთქმა, ადამიანი რომელიც ივიწყებს წარსულს, მას არ აქვს უფლება ჰქონდეს მომავალი. მე მინდა მქონდეს მომავალი, მე მახსოვს ჩემი წარსული. მე თქვენთან ერთად ვერ დავივიწყებ წარსულს, ისე როგორც ვერც ერთი ბათუმელი, ვერც ერთი აჭარელი ვერ დაივიწყებს იმ წარსულს, როცა ღამე აი ეს ულამაზესი მიწები რომლებიც ახლა მილიონები ღირს, ფორმდებოდა ჩუმად ნოტარიუსთან და ართმევდნენ ბათუმელებს თავიანთ ქონებას, მამა-პაპის ქონებას და ათასი რჯულის, გადახვეწილს თუ შემოხვეწილს აძლევდნენ ამ ქონებას. ეს ბათუმმა არ უნდა დაივიწყოს ხალხნო, ეს აჭარამ არ უნდა დაივიწყოს, იმიტომ რომ ეს დაბრუნდება, ეს ისევ გამეორდება.

ადამიანმა უნდა იცოდეს რისთვის ცოცხლობს და ის აუცილებლად მიაგნებს იმას თუ როგორ უნდა იცოცხლოს. ჩვენ რისთვის ვცოცხლობთ? რამდენიც არ უნდა იფიქროთ საბოლოო ჯამში მაინც მიხვალთ იქამდე, რომ საქართველოსთვის ვცოცხლობთ. რა არის ეს საქართველო? საქართველო არის ჩვენი შვილები, იცით რომელი შვილები არიან? ხელებაწეულ ბუტას და გიორგი გამყრელიძეს რომ ხვრიტავდა პოლიცია, ისინი თქვენი და ჩემი შვილები არიან, ის მთინი აჭარის ბიჭები, მიწაზე დაყრილები რომ დახვრიტა აი ამ ვარშალომიძის ძმაკაცმა ახალაიამ, აი ესენი არიან ჩვენი შვილები და ეს არ დაბრუნდება. იცით კიდევ რა არის საქართველო? თქვენი და ჩვენი წინაპრების საფლავებია საქართველო. იცით რომელი საფლავები? სვანეთში რომ ამოთხარეთ, ძვლები რომ ამოიღეს და მერე ვერტმფრენიდან რომ გადააყარეს თავზე მთელს სვანეთს. იცით რომელია კიდევ? გიორგი აბაშიძე დედის საფლავზე რომ დაიჭირეს, ვინც არ უნდა ყოფილიყო, წლისთავზე ჩამოსული ბიჭი არ უნდა გეპატიებინათ აჭარლებს, რომ დედის საფლავზე დაეჭირათ. საქართველო არის განათლება, განათლებაში იყო ესეთი რამ, ისინი ებრძოდნენ განათლების სისტემას, დახიეს, გადაწერეს წიგნები, შეურაცხყვეს ჩვენი პროფესურა.

მაგრამ მიუხედავად ამისა, გუშინ სკოლის სავალდებულო პროგრამაში დაბრუნდა იაკობ გოგებაშვილის დედა-ენა. აი ესეთი საქართველო მინდა მე. აი ესეთ საქართველოში უნდა ვიცხოვროთ ჩვენ და იცით, ჩვენი შვილები აუცილებლად იტყვიან, „დავბადებულვარ რომ ვიყო მონა და საქართველოს მედგას უღელი“. – მიმართა სიტყვით ბათუმელებს ხათუნა ხოფერიამ.

www.marshalpress.ge